ចិត្តមេត្តា

http://jumnuoy.blogspot.com/2009/05/blog-post_6896.html

ចិត្តមេត្តា
ព្រះច័ន្ទអាទិត្យរះហើយលិច	មិនអាចគេចផុតពីភាវ:
ធម្មជាតិមានពិតបានឃើញជាក់	ហើយទាក់ទងគ្នាជាធម្មតា ។
ឯជីវិតយើងក៏ដូចគ្នា	កើតចាស់គ្រាំគ្រាហើយមរណា
ឥតមានពន្យាយាមដោយហេតុណា	នឹងថាកុំស្លាប់មិនបានឡើយ ។
បើគង់តែស្លាប់គ្រប់អាត្មា	ត្រូវតាំងចេតនាវៀរឲ្យហើយ
តាំងពីវ័យក្មេងកុំកន្តើយ	បណ្ដែតបណ្ដោយក្នុងអវិជ្ជា ។
គួរកុំប្រមាទធ្វេសប្រហែស	ក្រេបយកចំណេះគ្រប់វេលា
ទូន្មានខ្លួនល្អឈ្មោះអ្នកជា	មិនដើរពាលាស្រីស្រាល្បែង ។
កើតមកជាមនុស្សរស់ឲ្យថ្លៃ	រស់មានតម្លៃមិនចំបែង
ព្រោះសាងសុចរិតឥតមានក្លែង	បន្លំគេឯងនាំទោសា ។
ត្រូវអប់រំខ្លួនទូន្មានចិត្ត	ដោយប្រឹងប្រព្រឹត្តក្នុងកិច្ចការ
នាំនូវប្រយោជគ្រប់រូបា	ព្រោះចិត្តមេត្តាប្រោសប្រណី ។
កុំឃើញគេក្រហើយមាក់ងាយ	ពេបជ្រាយនិយាយខុសសំដី
ត្រគោះបោះបោកដោយគ្មានន័យ	ហាស្ដីឲ្យតែរួចពីមាត់ ។
ឃើញអ្នកតូចទាសចាស់ជរា	ត្រូវនឹងដល់គ្រាចាស់ដូចគាត់
មានក្រទាបខ្ពស់មិនប្រាកដ	ប្រែប្រួលហើយព្រាត់ប្រាសចោលទៅ ។
ដូច្នេះត្រូវមានចិត្តមេត្តា	ករុណារកគ្នាដូចសំពៅ
ទោះជាក្ដោងធំក៏គង់នៅ	ពឹងទៅពឹងមកនឹងសំប៉ាន ។
កាលបើចិត្តល្អចិត្តត្រជាក់	មិនជាប់អន្ទាក់មារសាមាន
ចិត្តអូនមួម៉ៅក្ដៅក្នុងប្រាណ	រស់ដោយសុខសាន្តព្រោះចិត្តធម៌ស្ងប់ ។
ស្ងនប់ព្រោះរស់ក្នុងធម៌វិន័យ	ចិត្តនេះប្រណីព្រោះបានធ្លាប់
មេត្តាគេឯងតែមិនជាប់	នឹងរឿងបន្លប់កាមគុណប្រាំ ។
មច្ឆារស់បានព្រោះគង្គា	ឯយើងរាល់គ្នាព្រោះបានចាំ
រៀនសូត្រចេះដឹងតាមបណ្ដាំ	ព្រះពុទ្ធបានផ្តាំឲ្យមេត្តា ។
ទើបបានជួបសុខល្អប្រពៃ	នាំមានសិរីខ្ពស់ឧត្តម ។
បើចង់បានសុខត្រូវរៀបចំ	ចិត្តដោយខិតខំប្រឹងរក្សា ។
ទាំងក្នុងពុទ្ធចក្រអាណាចក្រ	ចិត្តមិនប្រឡាក់ដោយតណ្ហា
ព្រោះមានវិជ្ជាមានបញ្ញា	ដោះស្រាយកិច្ចការរួចទុក្ខភ័យ ។
បុគ្គលគ្រប់រូបចង់បានសុខ	ខ្លាចទុកព្រាត់ប្រាសខ្លាចក្សិណក្ស័យ ។
បើខ្លាចដូចគ្នាប្រយោជន៍អ្វី	នឹងផ្ដល់ទុក្ខភ័ឲ្យដល់គ្នា ។
ខុសឆ្គងតិចតួចអនុគ្រោះ	កុំខំសាបព្រោះពៀរវេរា
កុំមានគំនុំអភិជ្ឈា	រំពៃទោសគ្នាហើយព្យាបាទ ។
ចិត្តធម៌ចិត្តបុណ្យចិត្តមេត្តា	កុំវាយប្រហារខំសំអាត
កុំមានអវិជ្ជាហើយប្រមាទ	ទុកពេលឲ្យខាតបាបយកបុណ្យ ។
ព្រោះពេលស្លាប់ទៅគ្មានអ្វីតាម	ទ្រព្យធនប៉ុន្មានកុំឲ្យកុន
រវល់ប្រឹងរកចាយមិនទាន់	ភ័យស្លន់ព្រោះស្លាប់បានមកដល់ ។
ឆ្លៀតលះធ្វើទានសីលភាវនា	កុំលោភតាមទារចង់បានផល
រហូតភ្លេចខ្លួនសាងសាងអកុសល	នាំមានកង្វល់ផលជាទុក្ខ ។
ដោយ: ឧបញ៉ា ឧបាលសិកា ញ៉ឹក ប៊ុនថា

ចិត្តមេត្តា
ព្រះច័ន្ទអាទិត្យរះហើយលិច	មិនអាចគេចផុតពីភាវ:
ធម្មជាតិមានពិតបានឃើញជាក់	ហើយទាក់ទងគ្នាជាធម្មតា ។
ឯជីវិតយើងក៏ដូចគ្នា	កើតចាស់គ្រាំគ្រាហើយមរណា
ឥតមានពន្យាយាមដោយហេតុណា	នឹងថាកុំស្លាប់មិនបានឡើយ ។
បើគង់តែស្លាប់គ្រប់អាត្មា	ត្រូវតាំងចេតនាវៀរឲ្យហើយ
តាំងពីវ័យក្មេងកុំកន្តើយ	បណ្ដែតបណ្ដោយក្នុងអវិជ្ជា ។
គួរកុំប្រមាទធ្វេសប្រហែស	ក្រេបយកចំណេះគ្រប់វេលា
ទូន្មានខ្លួនល្អឈ្មោះអ្នកជា	មិនដើរពាលាស្រីស្រាល្បែង ។
កើតមកជាមនុស្សរស់ឲ្យថ្លៃ	រស់មានតម្លៃមិនចំបែង
ព្រោះសាងសុចរិតឥតមានក្លែង	បន្លំគេឯងនាំទោសា ។
ត្រូវអប់រំខ្លួនទូន្មានចិត្ត	ដោយប្រឹងប្រព្រឹត្តក្នុងកិច្ចការ
នាំនូវប្រយោជគ្រប់រូបា	ព្រោះចិត្តមេត្តាប្រោសប្រណី ។
កុំឃើញគេក្រហើយមាក់ងាយ	ពេបជ្រាយនិយាយខុសសំដី
ត្រគោះបោះបោកដោយគ្មានន័យ	ហាស្ដីឲ្យតែរួចពីមាត់ ។
ឃើញអ្នកតូចទាសចាស់ជរា	ត្រូវនឹងដល់គ្រាចាស់ដូចគាត់
មានក្រទាបខ្ពស់មិនប្រាកដ	ប្រែប្រួលហើយព្រាត់ប្រាសចោលទៅ ។
ដូច្នេះត្រូវមានចិត្តមេត្តា	ករុណារកគ្នាដូចសំពៅ
ទោះជាក្ដោងធំក៏គង់នៅ	ពឹងទៅពឹងមកនឹងសំប៉ាន ។
កាលបើចិត្តល្អចិត្តត្រជាក់	មិនជាប់អន្ទាក់មារសាមាន
ចិត្តអូនមួម៉ៅក្ដៅក្នុងប្រាណ	រស់ដោយសុខសាន្តព្រោះចិត្តធម៌ស្ងប់ ។
ស្ងនប់ព្រោះរស់ក្នុងធម៌វិន័យ	ចិត្តនេះប្រណីព្រោះបានធ្លាប់
មេត្តាគេឯងតែមិនជាប់	នឹងរឿងបន្លប់កាមគុណប្រាំ ។
មច្ឆារស់បានព្រោះគង្គា	ឯយើងរាល់គ្នាព្រោះបានចាំ
រៀនសូត្រចេះដឹងតាមបណ្ដាំ	ព្រះពុទ្ធបានផ្តាំឲ្យមេត្តា ។
ទើបបានជួបសុខល្អប្រពៃ	នាំមានសិរីខ្ពស់ឧត្តម ។
បើចង់បានសុខត្រូវរៀបចំ	ចិត្តដោយខិតខំប្រឹងរក្សា ។
ទាំងក្នុងពុទ្ធចក្រអាណាចក្រ	ចិត្តមិនប្រឡាក់ដោយតណ្ហា
ព្រោះមានវិជ្ជាមានបញ្ញា	ដោះស្រាយកិច្ចការរួចទុក្ខភ័យ ។
បុគ្គលគ្រប់រូបចង់បានសុខ	ខ្លាចទុកព្រាត់ប្រាសខ្លាចក្សិណក្ស័យ ។
បើខ្លាចដូចគ្នាប្រយោជន៍អ្វី	នឹងផ្ដល់ទុក្ខភ័ឲ្យដល់គ្នា ។
ខុសឆ្គងតិចតួចអនុគ្រោះ	កុំខំសាបព្រោះពៀរវេរា
កុំមានគំនុំអភិជ្ឈា	រំពៃទោសគ្នាហើយព្យាបាទ ។
ចិត្តធម៌ចិត្តបុណ្យចិត្តមេត្តា	កុំវាយប្រហារខំសំអាត
កុំមានអវិជ្ជាហើយប្រមាទ	ទុកពេលឲ្យខាតបាបយកបុណ្យ ។
ព្រោះពេលស្លាប់ទៅគ្មានអ្វីតាម	ទ្រព្យធនប៉ុន្មានកុំឲ្យកុន
រវល់ប្រឹងរកចាយមិនទាន់	ភ័យស្លន់ព្រោះស្លាប់បានមកដល់ ។
ឆ្លៀតលះធ្វើទានសីលភាវនា	កុំលោភតាមទារចង់បានផល
រហូតភ្លេចខ្លួនសាងសាងអកុសល	នាំមានកង្វល់ផលជាទុក្ខ ។
ដោយ: ឧបញ៉ា ឧបាលសិកា ញ៉ឹក ប៊ុនថា

Movies

Views all Posts

Videos Songs

Views all Posts

Movies

Views all Posts

Library Songs

Views all Posts